Celem przeprowadzania badań nieniszczących jest wskazanie nieciągłości materiałowej w konstrukcjach i ich elementach. W zależności od parametrów badanego budynku i celu przeprowadzania badań NDT dobieramy różne metody badawcze. W naszym wpisie przyjrzymy się czterem rodzajom badań NDT, które należą do najpopularniejszych. To badania wizualne VT, ultradźwiękowe UT, magnetyczne MT i penetracyjne PT.
Badania wizualne VT jako wstępna ocena konstrukcji i ich elementów
Wykonanie badań wizualnych VT to pierwszy etap, podstawa każdej kontroli materiału. Pozwala na wskazanie niewłaściwego kształtu elementu, czy niewłaściwego montażu konstrukcji, różnego rodzaju nieciągłości powierzchni lub uszkodzeń w wyniku eksploatacji. Kontroler wykonujący badania wizualne VT korzysta z oka nieuzbrojonego, a w razie potrzeby wspomaga się dodatkowym sprzętem, jak lupa i latarka, spoinomierz, szczelinomierz itp.
Badania ultradźwiękowe UT i badania magnetyczne MT
Kolejne badania nieniszczące NDT to badania ultradźwiękowe UT, które pozwalają na otrzymanie informacji o całej objętości badanego obiektu. Badania ultradźwiękowe przeprowadzane defektoskopem pozwalają wykonywać pomiary grubości ścianki z dostępem z jednej strony. Możemy ustalić, czy w danym elemencie nie występują płaskie lub przestrzenne nieciągłości. Podobnych ustaleń możemy dokonywać dzięki badaniom magnetycznym MT, a konkretniej badaniom magnetyczno-proszkowym, które są wykorzystywane do kontroli jakości wszystkich materiałów wykazujących własności magnetyczne.
Badania penetracyjne PT
Do wykrywania powierzchniowych nieciągłości materiałowych możemy wykorzystywać badania penetracyjne PT. Penetranty działają w przypadku wszystkich metali, ich stopów i niemetali – prace z nimi nie są ograniczone wyłącznie do materiałów wykazujących właściwości magnetyczne. Do badań szczelności wykorzystywane są barwne lub fluorescencyjne penetranty, którymi wykryjemy wszelkiego rodzaju nieciągłości powierzchniowe otwarte, ale też niezgodności spawalnicze, czy nieszczelności zbiorników, rur itd.